طيور

يكي از بيماري هايي كه در رخ بروز، ضرر و زيان هاي سنگيني به صنعت پرورش طيور و از جمله صنعت رويش شترمرغ وارد مي آورد . بيماري نيوكاسل ميباشد . استدلال اين بيماري از گروه پاراميكسوويروس ها بوده و تيپ 1 و2 آن سبب ساز ساخت بيماري در شترمرغ مي شود .

دستگاه جوجه كشي

فرم حاد بيماري تمام منزلت هاي سني اين پرنده را مشغول مي كند . علايم باليني اساسي اين بيماري در شترمرغهاي پرورشي نقاط گوناگون دنيا ونيز جمهوري اسلامي ايران مشاهده و گزارش گرديده مي‌باشد . بيماري نيوكاسل درمان ندارد و جهت پيشگيري ازآن بايد واكسيناسيون مناسب و به موقع مقابل اين بيماري فيس گيرد . مقدمه بيماري نيوكاسل نخستين بيماري ويروسي هست كه پيش از سال 1986 ، در شترمرغ مشاهده و گزارش گرديده مي‌باشد . اين بيماري بسيار خطرناك ميباشد و تمام جوجه هاي تفريخ شده مستعد درگيري با فرم حاد ( ولوونيك) آن مي باشند . سبب شناسي برهان توليد بيماري ، ويروسي از گروه پاراميكسو ويروس ها و از خانواده پاراميكسو ويروس ها دربرگيرنده 9 گونه ( از شماره 1-9 ) ميباشند . پاراميكسو ويروس تيپ 1 و2 طيور به تيتر برهان بيماري از شترمرغ انقطاع گرديده مي باشد ؛ البته 1- pmv را عامل مهم و مسبب توليد بيماري نيوكاسل در شترمرغ مي دانند . اين ويروس ، تك حرفه اي و دارنده rna هست . درزير ميكروسكوپ الكتروني به شكل كروي يا رشته اي مشاهده مي شود . اگر كروي باشد قطر آن nm 500-100 و در حالتي كه فن اي باشد، پهنا آن حدود nm 100 هست . اين ويروس ممكن مي‌باشد متمايل به دستگاه تنفس به احشاء و يا اين كه بافت عصبي باشد . اين بيماري به شدت واگيرداربوده و در اكثر ماكيان اتفاق مي افتد . در عين اكنون صاحب خانه هاي مضاعف و بسيار متنوعي دارااست . ويروس نيوكاسل مي تواند از طيوران اهلي و هم وحشي به شترمرغ انتقال يابد كه نتيجه آن اغلب توليد فرم عصبي بيماري به شكل پايين وخيم تا مزمن مي باشد . اين ويروس اكثر اوقات جوجه شترمرغ هاي برنا و با سن كمتر از يك سال را زير تَأثير قرار مي دهد البته مدل خراب آن مي تواند پرنده هاي بالغ را نيز سرگرم ساخته و تلف نمايد . گونه هاي گوناگون ويروس نيوكاسل بر پايه شدت بيماري زايي ، به سويه هاي لنتوونيك ، مزوونيك ( با توان بيماري زايي ميانگين ) و ولوونيك ( به شدت بيماري زا) طبقه بندي گرديده اند . همينطور ويروس نيوكاسل با اعتنا به بضاعت و توان توليد بيماري در ماكيان در حالت آزمايشگاهي به 5 پاتوتيپ تقسيم مي شود . 1- ويروس هاي ويسروتروپيك ولوونيك : صورت مضاعف حادي از بيماري را بوجود مي آورند كه همپا با ضايعات همواراويك معين در لوله گوارش ميباشد . 2- ويروس هاي نروترپيك ولوونيك : به دنبال ايجاد علايم عصبي وتنفسي منجر بروز مرگ ومير بالايي مي شوند . 3- ويروس هاي مزوونيك : سبب ساز ساخت علايم تنفسي و گاه عصبي، با مرگ ومير پايين مي شوند . 4- ويروس هاي لنتوونيك تنفسي : منجر توليد عفونت تنفسي خفيف يا اين كه ناآشكار مي شوند . 5- ويروس هاي روده اي فارغ از نماد منجر توليد عفونت روده اي آشكار مي شوند . ذكراين نكته لازم مي باشد كه اين تيم ها را بايد تنها به عنوان يك راهنما در حيث گرفت . زيرا مدام درجاتي از هم پوشاني (overlap) ميان آنها وجود دارد و برخي از ويروس ها را نمي بضاعت به راحتي در پاتوتيپ خاصي قرارداد . ولي مطالعات دقيق و بيشتري در خصوص طيوران خانواده شتر مرغ موضوع نياز است . شيوع مورد ها مقداري از بروزبيماري نيوكاسل در جور هاي متعدد شترمرغ در باغ وحش ها و سيرك ها گزارش شده هست . اما در مزارع رشد اين حيوان در سراسر جهان به خصوص در مزارعي كه در نزديكي محل هاي پرورش و محافظت ماكيان تجارتي ( نظير مرغداري هاي صنعتي و يا سنتي ) قرار دارا هستند . موارد متعددي از بروز اشكال گوناگون بيماري همراه با تلفات ناچيز يا اين كه فراوان مشاهده شده ميباشد . گفته گرديده مي‌باشد كه در يك كليه گيري در يكسري سال پيشين در فضا تهران تعداد زيادي از طيوران بالغ يك گله تلف گرديده اند، دريك گزارش از چين علاوه بر علايم معمول نيوكاسل در شتر مرغ ، براي اولين توشه مشاهده شده مي باشد . انتشار خط مش انتقال بيماري از پرنده ديگر، بستگي به گونه اعضايي دارد كه ويروس در آن‌ها تكثير مي يابد . پرندگاني كه فرم تنفسي بيماري را نشان مي دهند، به احتمال فراوان ويروس را در داخل آئروسل هاي موكوس به خارج مي ريزند كه ممكن است به وسيله پرنده ها حياتي استنشاق شده و بيماري را در آن‌ها ساخت كند . گفته مي شود در آب و هواي گرم و مرزو بوم هاي آفتاب خيز ، ويروس هاي موجود در آئروسل ها به سرعت بوسيله اشعه فرابنفش نور خورشيد كشته مي شوند . در سود در اين آب وهوا، انتقال توسط آئروسل ها به ندرت واقعه مي افتد . ويروس هايي كه اكثر وقت ها در داخل تكثير مي يابند ، ممكن هست با بلع مدفوع آلوده ( به طور مستقيم يا اين كه از شيوه غدا يا آب آلوده و كثيف به اين مدفوع) و يا اين كه استنشاق ذرات عفوني كوچك حاصل از مدفوع خشك ، بوسيله حيوان منتقل شوند . متأسفانه مدفوع ، ويروس را از تماس با اشعه فرابنفش خورشيد مصون مي دارد و ويروس مي تواند در اين محفظه براي زمان طولاني زنده بماند . اين ويروس بوسيله كفش ، جامه و وسايل افرادي كه با پرنده در تماس هستند، انتقال مي يابد . ويروس پرنده ها وحشي نيز مي توانند منابع شيوع عفونت باشند . درصد تلفات با اعتنا به موردها اشاره گرديده در بالا، بسته به محل قرارگرفتن مزرعه و نيز عرض جغرافيايي منطقه ويروس در كل ميزان استفاده مندي محل ازآفتاب ، متغير است؛ به طوري كه در كشورهاي آفريقايي حداكثر تلفات از 30 درصد تجاوز نمي كند . در حالي كه درساير مناطق دنيا، در جوجه هاي با سن تحت چهار ماه حتي تلفات فراتر از 80 درصد نيز گزارش شده است . گفتني مي باشد با توجه به آزمايش هاي جديد فيس گرفته ، استنباط مي شود كه آستانه عفونت در شترمرغ ها بالاست و مقدار متعددي از عامل عفونت زا براي توليد بيماري در اين حيوان حتمي است . همينطور به لحاظ مي برسد كه با ارتقاء سن شترمرغ ها، مقاومت آن‌ها نسبت به عفونت با ادله مولد اين بيماري دوچندان مي شود . در مجموع كليدي ترين علت ايجاد عفونت علاوه بر همجواري با مركز ها رشد ماكيان، انتقال بودن احتياط شترمرغ هاي بيمار و يا اين كه آلوده و كثيف از مزرعه اي به مزرعه ديگر و يا اين كه از ناحيه اي به حوزه‌ ديگراست كه نقش اساسي را در انتشار بيماري ايفا مي كند . دربرخي از منابع انتقال عمودي ( از مادرآلوده به جوجه ها ) نيز به تيتر يك عدد از راه و روش هاي انتقال بيماري نيوكاسل اسم برده گرديده مي‌باشد . علايم باليني او‌لين نماد ( كه در عمده بيماري ها مشترك است) كاهش تمايل به مصرف طعام و ضعف عمومي و سپس علايم مننويت . آنسفاليت و علايم ديگري زيرا كج ويك برشدن سر، تيك عضلات گردن ، عقب كشيدن غيرارادي راز وحركات متناوب پلك سوم ميباشد . دراين بيماري علايم تنفسي مثل تنگي نفس ( ديسترس تنفسي ) يار با علايم عصبي مثل حركات پيچشي و غير قابل در دست گرفتن گردن ، خم شدن سرو گردن و درنهايت ناتواني در نگه داشتن سر و در سود افتادن آن روي زمين ، لنگش عدم بضاعت درايستادن ، گرفتگي ماهيچه‌ها ، فلجي ، شل و كج شدن نوك و هم ادم مشاهده مي‌باشد كه شبيه علايم فرم beach بيماري در ماكيان مي باشد . مواردي كه حالت آنها حاد است، اكثر اوقات پس از گذشت 4-3 روز تلف مي شوند . علايم كالبدگشايي در دستگاه تنفس مي توانايي علايمي مشابه ذات الريه ( پنوموني) يار با خون‌ريزي در غشاي موكوسي ناي مشاهده كرد . در دستگاه گوارش، تورم كبد، التهاب وخونريزي در روده، خون ريزي در نوك برجستگي هاي غدد درناحيه ترشحي پيش معده ، تعدادي لايه شدن غشاء داخلي سنگدان ( كوئيلين) از گزاره اثر ها ناشي از اين بيماري مي باشد . درسيستم قلبي – عروقي ، لكه هاي خونريزي بلندمرتبه روي پريكارد و شيار كرونر و هم خونريزي نقطه اي روي چربي دورقلب به ديده مي خورد . در تحليل لاشه شترمرغ هايي كه در اثر زد خورد با اين بيماري تلف گرديده اند . هيچ جور ضايعات تيپيك پانولوژيك و هيستوپاتولوژيك مشاهده نشده است . تشخيص جداسازي و تعيين نام و نشان ويروس تنها روش مطمئن تشخيص بيماري مي باشد . تست دوري از هماگلوتيناسيون راه قابل اعتمادي نميباشد و ممكن ميباشد سبب به كسب فيض منفي كاذب و همين طور مثبت كاذب شود . براي تشخيص قطعي اين بيماري درگله و يا اين كه انتخاب اندازه ايمني گله در مقابل ويروس نيوكاسل مي توان از آزمون هاي سرولوژيك hi و اليزا elisa جهت برآورد ميزان تيترآنتي بادي جان دار در سرم خون طيوران به كار گيري كرد . طي يك مطالعه در آفريقاي جنوبي بر روي سرم هاي تهيه شده از شتر مرغ هاي مجموعه ويروس نيوكاسل مثبت (ndv+) و مجموعه در دست گرفتن ويروس نيوكاسل منفي (ndv-) ، پادتن هاي ساخت شده عليه بيماري نيوكاسل در شتر مرغ ها، با خط مش اليزاي غيرمستقيم و hi گزينش شد . نتايج نشان داد كه خط مش اليزا از جهت آلرژي نسبت به خط مش hi برتري دارد . مقايسه نتايج اين راه و روش بر روي سرم هاي ndv+ كه در طيف بسيار ضعيف تا بسيار توانا قرار داشتند، مشخص و معلوم كرد كه راه و روش اليزا دستكم 10 بار اصلي تر از رويكرد hi در گزينش مقادير ناچيز پادتن هاي نيوكاسل در شترمرغ فعاليت مي كند . علاوه بر اين روش اليزا دارنده اين مزيت هم مي‌باشد كه سرم را مي بضاعت و توان با يك بار رقيق كردن به كار موفقيت . در حالي كه در خط مش hi تهيدست تهيه و تنظيم تعدادي رقت و گزينش تيتر مي باشد . پيشگيري پيشگيري دربرگيرنده ممانعت از تماس شترمرغ ها با پرنده ها اهلي و يا اين كه وحشي مي باشد و با دقت به اين كه اين عمل هيچگاه به طور كامل قابل انجام نمي باشد . به نظر مي رسد بهترين منش جهت خودداري از توليد بيماري درگله، بالابودن توانايي سيستم ايمني شترمرغ ها براي مقابله با دليل مولد اين بيماري از نحوه ساخت ايمني اكتسابي درآنها هست . به خواسته ايجاد ايمني اكتسابي مقابل اين بيماري بهتراست اولي واكسيناسيون به صورت قطره چشمي لاسوتا در سن 14-10 روزگي و تكرار آن 3-4 هفته آن گاه به رخ تزريق زيرجلدي يك واكسن كشته درزير پوست حوزه‌ تحت گردن و يا تحت بال به مقدار 1 ميلي ليتر براي جوجه هاي پايين 6 ماه و 2 ميلي ليتر براي پرنده هايي با سن بالاتر از 6 ماه چهره گيرد . به تيتر ياد‌آوري هر 6-12 ماه ( هر 6 ماه ) تزريق اندازه گفته شده در بالا از همين واكسن كشته و امولسيونه ، ايمني مطلوبي ساخت مي كند . ممكن هست درمحل تزريق در بعضي از پرنده ها پس از مدت كوتاهي يك واكنش موضعي به فيس تورم مشاهده شود كه براي حيوان بي خطر هست . با اين حال، براي پرهيز از وقوع چنين موردي مي بضاعت از واكسن غيرفعال گرديده حاوي آلومينيوم هيدروكسايد كه ايمني برابري با واكسن قبل ساخت مي كند، به كارگيري كرد در اينجا ذكرچند نكته ضروري به لحاظ مي برسد . 1- خوبتر ميباشد از واكسن نيوكاسل ساخته شده براي بقيه طيوران جهت ايجاد ايمني درشترمرغ استعمال نشود و واكسن مخصوص اين حيوان موضوع به كارگيري قرارگيرد تا فيض بهتري حاصل شود . 2- دريك مورد به كارگيري از واكسن زنده مزوونيك كوماروف در جوجه شترمرغ هاي آفريقاي جنوبي ، ايجاد تلفات بالايي در پرنده هاي واكسينه شده، لذا پيشنهاد مي شود كه از مصرف آن جهت توليد ايمني در شترمرغ جلوگيري شود . طي تحقيق انجام گرفته درآفريقاي جنوبي به خواسته توليد عفونت تجربي نيوكاسل در شترمرغ هاي پرواري واكسينه شده پايين شرايط محيطي كنترل گرديده و واكسينه نشده 10 قطعه شترمرغ واكسينه شده با واكسن هاي نيوكاسل استاندارد طيور( لاسوتا) و 10 قطعه شترمرغ واكسينه نشده از مسيرهاي داخل ناي ، ديده و بيني مسئله تلقيح ويروس خراب نيوكاسل قرار گرفتند . تمامي شترمرغ هاي واكسينه نشده علايم درمانگاهي بيماري ( به خصوص علايم تنفسي) را نشان دادند در حالي كه هيچ يك از شترمرغ هاي واكسينه شده هيچگونه علايم درمانگاهي از خويش نشان ندادند . اين تحقيق نقش محافظتي واكسن نيوكاسل را به خير و خوبي نشان مي دهد . درمان : اين بيماري درمان مشخصي ندارد . البته درصورت معالجه حمايتي ممكن هست در پرندگاني كه آلودگي خيلي شديد ندارند، بهبودي مشاهده شود . با همگي اين اوضاع و احوال چنانچه حيوان زنده بماند . ممكن هست كه به علت آسيب هاي توليد شده در سيستم عصبي مركزي، برخي از علايم عصبي باقي باقي‌مانده و به طور كامل محو نشوند . در نقطه پايان مي بايست گفت صرفا منش جلوگيري از اين بيماري با توجه به اين كه تاكنون درماني براي آن تشخيص داده نشده است . پيشگيري از وقوع نيوكاسل در گله، به كار گيري از واكسن هاي مطلوب و راه هاي صحيح به كارگيري آنان و نيز مصرف به موقع را پل هاي اين واكسن در مزارع پرورش شترمرغ مي باشد .

يكي از بيماري هايي كه در رخ بروز، ضرر و زيان هاي سنگيني به صنعت پرورش طيور و از جمله صنعت رويش شترمرغ وارد مي آورد . بيماري نيوكاسل ميباشد . استدلال اين بيماري از گروه پاراميكسوويروس ها بوده و تيپ 1 و2 آن سبب ساز ساخت بيماري در شترمرغ مي شود .

دستگاه جوجه كشي

فرم حاد بيماري تمام منزلت هاي سني اين پرنده را مشغول مي كند . علايم باليني اساسي اين بيماري در شترمرغهاي پرورشي نقاط گوناگون دنيا ونيز جمهوري اسلامي ايران مشاهده و گزارش گرديده مي‌باشد . بيماري نيوكاسل درمان ندارد و جهت پيشگيري ازآن بايد واكسيناسيون مناسب و به موقع مقابل اين بيماري فيس گيرد . مقدمه بيماري نيوكاسل نخستين بيماري ويروسي هست كه پيش از سال 1986 ، در شترمرغ مشاهده و گزارش گرديده مي‌باشد . اين بيماري بسيار خطرناك ميباشد و تمام جوجه هاي تفريخ شده مستعد درگيري با فرم حاد ( ولوونيك) آن مي باشند . سبب شناسي برهان توليد بيماري ، ويروسي از گروه پاراميكسو ويروس ها و از خانواده پاراميكسو ويروس ها دربرگيرنده 9 گونه ( از شماره 1-9 ) ميباشند . پاراميكسو ويروس تيپ 1 و2 طيور به تيتر برهان بيماري از شترمرغ انقطاع گرديده مي باشد ؛ البته 1- pmv را عامل مهم و مسبب توليد بيماري نيوكاسل در شترمرغ مي دانند . اين ويروس ، تك حرفه اي و دارنده rna هست . درزير ميكروسكوپ الكتروني به شكل كروي يا رشته اي مشاهده مي شود . اگر كروي باشد قطر آن nm 500-100 و در حالتي كه فن اي باشد، پهنا آن حدود nm 100 هست . اين ويروس ممكن مي‌باشد متمايل به دستگاه تنفس به احشاء و يا اين كه بافت عصبي باشد . اين بيماري به شدت واگيرداربوده و در اكثر ماكيان اتفاق مي افتد . در عين اكنون صاحب خانه هاي مضاعف و بسيار متنوعي دارااست . ويروس نيوكاسل مي تواند از طيوران اهلي و هم وحشي به شترمرغ انتقال يابد كه نتيجه آن اغلب توليد فرم عصبي بيماري به شكل پايين وخيم تا مزمن مي باشد . اين ويروس اكثر اوقات جوجه شترمرغ هاي برنا و با سن كمتر از يك سال را زير تَأثير قرار مي دهد البته مدل خراب آن مي تواند پرنده هاي بالغ را نيز سرگرم ساخته و تلف نمايد . گونه هاي گوناگون ويروس نيوكاسل بر پايه شدت بيماري زايي ، به سويه هاي لنتوونيك ، مزوونيك ( با توان بيماري زايي ميانگين ) و ولوونيك ( به شدت بيماري زا) طبقه بندي گرديده اند . همينطور ويروس نيوكاسل با اعتنا به بضاعت و توان توليد بيماري در ماكيان در حالت آزمايشگاهي به 5 پاتوتيپ تقسيم مي شود . 1- ويروس هاي ويسروتروپيك ولوونيك : صورت مضاعف حادي از بيماري را بوجود مي آورند كه همپا با ضايعات همواراويك معين در لوله گوارش ميباشد . 2- ويروس هاي نروترپيك ولوونيك : به دنبال ايجاد علايم عصبي وتنفسي منجر بروز مرگ ومير بالايي مي شوند . 3- ويروس هاي مزوونيك : سبب ساز ساخت علايم تنفسي و گاه عصبي، با مرگ ومير پايين مي شوند . 4- ويروس هاي لنتوونيك تنفسي : منجر توليد عفونت تنفسي خفيف يا اين كه ناآشكار مي شوند . 5- ويروس هاي روده اي فارغ از نماد منجر توليد عفونت روده اي آشكار مي شوند . ذكراين نكته لازم مي باشد كه اين تيم ها را بايد تنها به عنوان يك راهنما در حيث گرفت . زيرا مدام درجاتي از هم پوشاني (overlap) ميان آنها وجود دارد و برخي از ويروس ها را نمي بضاعت به راحتي در پاتوتيپ خاصي قرارداد . ولي مطالعات دقيق و بيشتري در خصوص طيوران خانواده شتر مرغ موضوع نياز است . شيوع مورد ها مقداري از بروزبيماري نيوكاسل در جور هاي متعدد شترمرغ در باغ وحش ها و سيرك ها گزارش شده هست . اما در مزارع رشد اين حيوان در سراسر جهان به خصوص در مزارعي كه در نزديكي محل هاي پرورش و محافظت ماكيان تجارتي ( نظير مرغداري هاي صنعتي و يا سنتي ) قرار دارا هستند . موارد متعددي از بروز اشكال گوناگون بيماري همراه با تلفات ناچيز يا اين كه فراوان مشاهده شده ميباشد . گفته گرديده مي‌باشد كه در يك كليه گيري در يكسري سال پيشين در فضا تهران تعداد زيادي از طيوران بالغ يك گله تلف گرديده اند، دريك گزارش از چين علاوه بر علايم معمول نيوكاسل در شتر مرغ ، براي اولين توشه مشاهده شده مي باشد . انتشار خط مش انتقال بيماري از پرنده ديگر، بستگي به گونه اعضايي دارد كه ويروس در آن‌ها تكثير مي يابد . پرندگاني كه فرم تنفسي بيماري را نشان مي دهند، به احتمال فراوان ويروس را در داخل آئروسل هاي موكوس به خارج مي ريزند كه ممكن است به وسيله پرنده ها حياتي استنشاق شده و بيماري را در آن‌ها ساخت كند . گفته مي شود در آب و هواي گرم و مرزو بوم هاي آفتاب خيز ، ويروس هاي موجود در آئروسل ها به سرعت بوسيله اشعه فرابنفش نور خورشيد كشته مي شوند . در سود در اين آب وهوا، انتقال توسط آئروسل ها به ندرت واقعه مي افتد . ويروس هايي كه اكثر وقت ها در داخل تكثير مي يابند ، ممكن هست با بلع مدفوع آلوده ( به طور مستقيم يا اين كه از شيوه غدا يا آب آلوده و كثيف به اين مدفوع) و يا اين كه استنشاق ذرات عفوني كوچك حاصل از مدفوع خشك ، بوسيله حيوان منتقل شوند . متأسفانه مدفوع ، ويروس را از تماس با اشعه فرابنفش خورشيد مصون مي دارد و ويروس مي تواند در اين محفظه براي زمان طولاني زنده بماند . اين ويروس بوسيله كفش ، جامه و وسايل افرادي كه با پرنده در تماس هستند، انتقال مي يابد . ويروس پرنده ها وحشي نيز مي توانند منابع شيوع عفونت باشند . درصد تلفات با اعتنا به موردها اشاره گرديده در بالا، بسته به محل قرارگرفتن مزرعه و نيز عرض جغرافيايي منطقه ويروس در كل ميزان استفاده مندي محل ازآفتاب ، متغير است؛ به طوري كه در كشورهاي آفريقايي حداكثر تلفات از 30 درصد تجاوز نمي كند . در حالي كه درساير مناطق دنيا، در جوجه هاي با سن تحت چهار ماه حتي تلفات فراتر از 80 درصد نيز گزارش شده است . گفتني مي باشد با توجه به آزمايش هاي جديد فيس گرفته ، استنباط مي شود كه آستانه عفونت در شترمرغ ها بالاست و مقدار متعددي از عامل عفونت زا براي توليد بيماري در اين حيوان حتمي است . همينطور به لحاظ مي برسد كه با ارتقاء سن شترمرغ ها، مقاومت آن‌ها نسبت به عفونت با ادله مولد اين بيماري دوچندان مي شود . در مجموع كليدي ترين علت ايجاد عفونت علاوه بر همجواري با مركز ها رشد ماكيان، انتقال بودن احتياط شترمرغ هاي بيمار و يا اين كه آلوده و كثيف از مزرعه اي به مزرعه ديگر و يا اين كه از ناحيه اي به حوزه‌ ديگراست كه نقش اساسي را در انتشار بيماري ايفا مي كند . دربرخي از منابع انتقال عمودي ( از مادرآلوده به جوجه ها ) نيز به تيتر يك عدد از راه و روش هاي انتقال بيماري نيوكاسل اسم برده گرديده مي‌باشد . علايم باليني او‌لين نماد ( كه در عمده بيماري ها مشترك است) كاهش تمايل به مصرف طعام و ضعف عمومي و سپس علايم مننويت . آنسفاليت و علايم ديگري زيرا كج ويك برشدن سر، تيك عضلات گردن ، عقب كشيدن غيرارادي راز وحركات متناوب پلك سوم ميباشد . دراين بيماري علايم تنفسي مثل تنگي نفس ( ديسترس تنفسي ) يار با علايم عصبي مثل حركات پيچشي و غير قابل در دست گرفتن گردن ، خم شدن سرو گردن و درنهايت ناتواني در نگه داشتن سر و در سود افتادن آن روي زمين ، لنگش عدم بضاعت درايستادن ، گرفتگي ماهيچه‌ها ، فلجي ، شل و كج شدن نوك و هم ادم مشاهده مي‌باشد كه شبيه علايم فرم beach بيماري در ماكيان مي باشد . مواردي كه حالت آنها حاد است، اكثر اوقات پس از گذشت 4-3 روز تلف مي شوند . علايم كالبدگشايي در دستگاه تنفس مي توانايي علايمي مشابه ذات الريه ( پنوموني) يار با خون‌ريزي در غشاي موكوسي ناي مشاهده كرد . در دستگاه گوارش، تورم كبد، التهاب وخونريزي در روده، خون ريزي در نوك برجستگي هاي غدد درناحيه ترشحي پيش معده ، تعدادي لايه شدن غشاء داخلي سنگدان ( كوئيلين) از گزاره اثر ها ناشي از اين بيماري مي باشد . درسيستم قلبي – عروقي ، لكه هاي خونريزي بلندمرتبه روي پريكارد و شيار كرونر و هم خونريزي نقطه اي روي چربي دورقلب به ديده مي خورد . در تحليل لاشه شترمرغ هايي كه در اثر زد خورد با اين بيماري تلف گرديده اند . هيچ جور ضايعات تيپيك پانولوژيك و هيستوپاتولوژيك مشاهده نشده است . تشخيص جداسازي و تعيين نام و نشان ويروس تنها روش مطمئن تشخيص بيماري مي باشد . تست دوري از هماگلوتيناسيون راه قابل اعتمادي نميباشد و ممكن ميباشد سبب به كسب فيض منفي كاذب و همين طور مثبت كاذب شود . براي تشخيص قطعي اين بيماري درگله و يا اين كه انتخاب اندازه ايمني گله در مقابل ويروس نيوكاسل مي توان از آزمون هاي سرولوژيك hi و اليزا elisa جهت برآورد ميزان تيترآنتي بادي جان دار در سرم خون طيوران به كار گيري كرد . طي يك مطالعه در آفريقاي جنوبي بر روي سرم هاي تهيه شده از شتر مرغ هاي مجموعه ويروس نيوكاسل مثبت (ndv+) و مجموعه در دست گرفتن ويروس نيوكاسل منفي (ndv-) ، پادتن هاي ساخت شده عليه بيماري نيوكاسل در شتر مرغ ها، با خط مش اليزاي غيرمستقيم و hi گزينش شد . نتايج نشان داد كه خط مش اليزا از جهت آلرژي نسبت به خط مش hi برتري دارد . مقايسه نتايج اين راه و روش بر روي سرم هاي ndv+ كه در طيف بسيار ضعيف تا بسيار توانا قرار داشتند، مشخص و معلوم كرد كه راه و روش اليزا دستكم 10 بار اصلي تر از رويكرد hi در گزينش مقادير ناچيز پادتن هاي نيوكاسل در شترمرغ فعاليت مي كند . علاوه بر اين روش اليزا دارنده اين مزيت هم مي‌باشد كه سرم را مي بضاعت و توان با يك بار رقيق كردن به كار موفقيت . در حالي كه در خط مش hi تهيدست تهيه و تنظيم تعدادي رقت و گزينش تيتر مي باشد . پيشگيري پيشگيري دربرگيرنده ممانعت از تماس شترمرغ ها با پرنده ها اهلي و يا اين كه وحشي مي باشد و با دقت به اين كه اين عمل هيچگاه به طور كامل قابل انجام نمي باشد . به نظر مي رسد بهترين منش جهت خودداري از توليد بيماري درگله، بالابودن توانايي سيستم ايمني شترمرغ ها براي مقابله با دليل مولد اين بيماري از نحوه ساخت ايمني اكتسابي درآنها هست . به خواسته ايجاد ايمني اكتسابي مقابل اين بيماري بهتراست اولي واكسيناسيون به صورت قطره چشمي لاسوتا در سن 14-10 روزگي و تكرار آن 3-4 هفته آن گاه به رخ تزريق زيرجلدي يك واكسن كشته درزير پوست حوزه‌ تحت گردن و يا تحت بال به مقدار 1 ميلي ليتر براي جوجه هاي پايين 6 ماه و 2 ميلي ليتر براي پرنده هايي با سن بالاتر از 6 ماه چهره گيرد . به تيتر ياد‌آوري هر 6-12 ماه ( هر 6 ماه ) تزريق اندازه گفته شده در بالا از همين واكسن كشته و امولسيونه ، ايمني مطلوبي ساخت مي كند . ممكن هست درمحل تزريق در بعضي از پرنده ها پس از مدت كوتاهي يك واكنش موضعي به فيس تورم مشاهده شود كه براي حيوان بي خطر هست . با اين حال، براي پرهيز از وقوع چنين موردي مي بضاعت از واكسن غيرفعال گرديده حاوي آلومينيوم هيدروكسايد كه ايمني برابري با واكسن قبل ساخت مي كند، به كارگيري كرد در اينجا ذكرچند نكته ضروري به لحاظ مي برسد . 1- خوبتر ميباشد از واكسن نيوكاسل ساخته شده براي بقيه طيوران جهت ايجاد ايمني درشترمرغ استعمال نشود و واكسن مخصوص اين حيوان موضوع به كارگيري قرارگيرد تا فيض بهتري حاصل شود . 2- دريك مورد به كارگيري از واكسن زنده مزوونيك كوماروف در جوجه شترمرغ هاي آفريقاي جنوبي ، ايجاد تلفات بالايي در پرنده هاي واكسينه شده، لذا پيشنهاد مي شود كه از مصرف آن جهت توليد ايمني در شترمرغ جلوگيري شود . طي تحقيق انجام گرفته درآفريقاي جنوبي به خواسته توليد عفونت تجربي نيوكاسل در شترمرغ هاي پرواري واكسينه شده پايين شرايط محيطي كنترل گرديده و واكسينه نشده 10 قطعه شترمرغ واكسينه شده با واكسن هاي نيوكاسل استاندارد طيور( لاسوتا) و 10 قطعه شترمرغ واكسينه نشده از مسيرهاي داخل ناي ، ديده و بيني مسئله تلقيح ويروس خراب نيوكاسل قرار گرفتند . تمامي شترمرغ هاي واكسينه نشده علايم درمانگاهي بيماري ( به خصوص علايم تنفسي) را نشان دادند در حالي كه هيچ يك از شترمرغ هاي واكسينه شده هيچگونه علايم درمانگاهي از خويش نشان ندادند . اين تحقيق نقش محافظتي واكسن نيوكاسل را به خير و خوبي نشان مي دهد . درمان : اين بيماري درمان مشخصي ندارد . البته درصورت معالجه حمايتي ممكن هست در پرندگاني كه آلودگي خيلي شديد ندارند، بهبودي مشاهده شود . با همگي اين اوضاع و احوال چنانچه حيوان زنده بماند . ممكن هست كه به علت آسيب هاي توليد شده در سيستم عصبي مركزي، برخي از علايم عصبي باقي باقي‌مانده و به طور كامل محو نشوند . در نقطه پايان مي بايست گفت صرفا منش جلوگيري از اين بيماري با توجه به اين كه تاكنون درماني براي آن تشخيص داده نشده است . پيشگيري از وقوع نيوكاسل در گله، به كار گيري از واكسن هاي مطلوب و راه هاي صحيح به كارگيري آنان و نيز مصرف به موقع را پل هاي اين واكسن در مزارع پرورش شترمرغ مي باشد .