طيور

نژادهاي اردك نژادهاي زيادي از اردك اهلي در دنيا وجود داراست كه اين نژادها به گروه‌هاي گوشتي، تخمگذار، دو منظوره و دكوري تقسيم مي‌شوند و در اين‌جا به معرفي اين نژادها مي‌پردازيم:
محتويات ۱ نژاد سفيد يا اين كه پكني (Pekin) ۲ نژاد روئن (Rouen) ۳ نژاد ايلسبوري (Aylesbury) ۴ نژاد آنكونا (Ancona) ۵ نژاد خالدار استراليايي (Australian Spotted) ۶ نژاد هند شرقي سياه (Black East Indies) ۷ نژاد اورپينگتون (Orpington) ۸ نژاد كال (Call) ۹ نژاد خاكي كمپبل (Khaki Campbell) ۱۰ نژاد سرسبز يا اين كه مالارد (Mallard) ۱۱ منابع نژاد سفيد يا اين كه پكني (Pekin) نوشتار اصلي: اردك سفيد پكني ماده و جوجه اردك هايش منشأ اين نژاد سرزمين چين هست و اولين توشه در سال ۱۸۷۳ به عنوان يك نژاد معين معرفي شده است و در حالا حاضر اكثر مزارع رويش اردك گوشتي در ايالات متحده از اين نژاد استعمال مي كنند . وزن اردك نر بالغ در حدود ۴ تا ۵/۴ كيلوگرم و اردك ماده بالغ ۶/۳ تا ۴ كيلوگرم مي‌باشد .
اين نژاد تخم‌گذار نيكي هم مي‌باشد به‌طوري‌كه ساليانه در ميان ۱۵۰ تا ۱۸۰ عدد تخم ميگذارد و وزن هر يك عدد تخم آن در حدود ۸۵ گرم بوده و رنگ پوسته آن سفيد كرمي يا اين كه سبز فام است . اين نژاد داراي بدني كشيده و سينه‌اي پهن بوده و رنگ آن سفيد كرمي و رنگ پوست آن زردرنگ و رنگ منقار و پاها پرتقالي مي باشد .
وجه تمايز اردك نر از ماده، وجود دو پر كوچك تابيده در منتهاي اليه دم مي باشد . امتداد تن از شانه به طرف پشت، شيب دار بوده و در حقيقت قسمت انتهايي تن ودم نزديك زمين قرار گرفته‌است . اين روش ساختمان بدن و همچنين شيوه رويه رفتن، پرنده را مشابه به پنگوئن‌ها مي‌سازد . روش ساختمان بدن سبب ساز شده است كه حيوان نتواند به سادگي بر روي زمين جفتگيري نمايد از اين رو براي جفتگيري مي بايست به آب برود . دستگاه جوجه كشي
بهترين سن براي عرضه در بازار سن ۸ تا ۱۲ هفتگي مي‌باشد و در اين سن وزن اردك در بين ۲ تا ۳ كيلوگرم خواهد بود، و پس از آن به تدريج از كيفيت گوشت كاسته مي شود . اين نژاد آرام بوده و حالت محيطي را به نيكي تحمل ميكند و در مقايسه با بقيه نژادها از بال و پر كوچك‌تري برخوردار مي باشد و زيباتر به حيث ميرسد . مرغابي ماده عشق و علاقه چنداني به خوابيدن بر روي تخم‌هايش ندارد .
نژاد روئن (Rouen) يك اردك روئن ماده منشأ اين نژاد روان در ايالت نرماندي فرانسه مي باشد كه اسم نژاد نيز از اسم آن گرفته شده‌است و اين نژاد تا حدودي مشابه نژاد پكني است . اين نژاد در اصل از نژاد اردك وحشي مالارد منشعب شده و اردك نر آن داراي بال و پرهاي زيباي آبي و سبز و سياه ميباشد و در لابلاي آن خطوطي سفيد قرار دارا هستند . وزن اردك نر در حدود ۵/۴ كيلوگرم و وزن اردك ماده ۴ كيلوگرم ميباشد . از لحاظ رنگ، نر و ماده در اين نژاد اختلاف دارا‌هستند و رنگ نرها زيباتر از رنگ ماده‌ها مي باشد . جثه نرها هم از جثه ماده‌ها بزرگ‌تر ميباشد . رنگ اردك ماده سفيد و قهوه‌اي شفاف هست و پاها و منقار به رنگ پرتقالي و پوست به رنگ زرد رنگ مي باشد و اردك ماده آن عشق و علاقه چنداني به خوابيدن بر روي تخم‌هايش ندارد . ماده اردك‌ها ساليانه ۸۰ عدد تخم ميگذارند كه رنگ پوسته تخم خاكستري آبي‌فام تا سبز است . گوشت شان بسيار لذيذ و خوش‌خوراك هست . نژاد روئن تا حدي نظير نژاد مالارد مي باشد .
نژاد ايلسبوري (Aylesbury) اردك ايلسبوري نر اردكي تنبل و سنگين‌وزن از اردك‌هاي نژاد گوشتي مي باشد كه منشأ آن دره ايلسبوري در حومه شهر لندن در انگليس است، و وزن اردك نر آن در حدود ۵/۴ كيلوگرم و وزن اردك ماده در حدود ۴ كيلوگرم است . اين نژاد براي ساخت گوشت مطلوب مي‌باشد . اردك ايلسبوري منقاري بلند، راست و به رنگ سپيد صورتي فام، و پاهاي پرتقالي رنگ دارد و بر مغاير رنگ پوست بقيه نژادهاي اردك كه معمولاً زردرنگ هست رنگ پوست اردك ايلسبوري سپيد مي باشد . ميزان توليد تخم آن ساليانه در حدود يكصد عدد تخم مي‌باشد .
نژاد آنكونا (Ancona) دسته اي از چند اردك آنكونا اين اردك جزء نژادهاي گوشتي ميباشد و معمولاً جوجه‌هاي آن به رنگ شكلاتي و سفيد و اردك‌هاي بالغ به رنگ سياه و سفيد‌اند . سر و گردن و سينه معمولاً به رنگ سپيد و باقي اجزاي بدن به رنگ سياه هست . گفته شده‌است كه آنكونا ها در اوايل قرن بيستم در انگلستان توسعه و گسترش يافت، البته تا سال ۱۹۸۴ در در ايالات متحده در دسترس كمبود .
نژاد خالدار استراليايي (Australian Spotted) اين نژاد در سال ۱۹۲۰ ميلادي در ايالات متحده به وجود آمد و در سال ۱۹۲۸ براي اولين توشه به نمايش گذارده شد، اين نژاد از تلاقي نژادهاي مالارد، دم دراز وكال و بعضا نژادهاي خالدار از گله‌هاي اردك وحشي استراليايي به وجود آمد . مقدار جثه اين اردك‌ها حد واسطي در بين مدل مالارد نوك دراز و دسته كال نوك كوتاه است . وزن اردك نر آن يك كيلو تا ۲/۱ كيلوگرم و اردك ماده في مابين ۸۷۰ گرم تا ۱۰۵۷ گرم مي باشد .
اين نژاد از حيث رنگ واريته‌هاي مختلفي نظير: راز سبز، رمز آبي رنگ و رمز نقره‌اي دارااست . اردك خالدار استراليايي تخم‌گذار عالي و مادري ممتاز ميباشد . جوجه اردك‌هاي فراوان فرز و چالاكي داراست و از حيث اقتدار پرواز همانند نژاد كال (Call) پرندگاني حاذق ميباشند .
نژاد هند شرقي سياه (Black East Indies) يك هند شرقي سياه در باغ وحش تابور رنگ رنگين‌كماني پرهاي سبز – سياه اين اردك دوچندان زيبا مي‌باشد و كمتر در بقيه طيوران اهلي يافت مي شود و تنها احتمال دارد بتوان همانند آن را در نژاد كايوگا (Cayuga) مشاهده كرد . اين نژاد مقداري بزرگ‌تر و بامزه تر از نژاد كال (Call) مي باشد . يك‌سري از اردك‌هاي ماده اين نژاد به رنگ سفيد هم چشم مي‌شوند، البته اين اردك‌ها هميشه جوجه‌هاي سياه يكدست ساخت مي‌نمايند .
از گفتني‌هاي جذاب اين نژاد تغيير تحول رنگ تخم‌هاي آن است، به‌طوري‌كه رنگ تخم‌هاي آن در مقدمه فصل تخمگذاري به رنگ سياه يا خاكستري تيره مي باشد و بعد ها در وسط مدت تخمگذاري به تدريج رنگ پوسته تخم آن تغيير‌و تحول كرده و به رنگ خاكستري واضح يا آبي رنگ در مي آيد .
نژاد اورپينگتون (Orpington) يك متاع زن در هان پارك، كاليفرنيا اين نژاد، نژادي دو منظوره‌است كه به وسيله شخصي به نام ويليام كوك (William W . Cook) از تلاقي نژادهاي روئن، ايلسبوري و دونده هندي، در حيطه اورپينگتون انگلستان به وجود آمد و بعد ها در سال ۱۹۰۰ ميلادي به آمريكا برده شد . در حقيقت نژاد اورپينگتون در پنج جور ديده مي شود كه اين پنج دسته عبارتند از: زرد، آبي، نقره‌اي، سياه و شكلاتي . البته امروزه صرفا جور زرد آن مرسوم ميباشد . اين نژاد را در شمال ايالات متحده اردك زردرنگ Buff Duck مي‌نامند، البته در سرزميني كه به وجود آمده يعني در انگلستان، كماكان آن را با نام اورپينگتون مي شناسند . اردك ماده ساليانه در حدود ۱۸۰ عدد تخم با پوسته سفيد يا اين كه سپيد سايه دار ايجاد مي نمايد .
نژاد كال (Call) يك اردك كال نر اين نژاد در انگلستان به وجود آمده و به رنگ‌هاي مختلف: سفيد، قهوه‌اي، خاكستري، سبز و خالدار ديده مي گردد . تن آن خيلي كوچك و توده و گونه مي باشد . قالب و فرم بدن مشابه به نژاد پكني مي باشد اما سر پهن‌تر و حجيم خيس مي باشد . رنگ آن خاكستري ميباشد . اردك كال نوعي از اردك اهلي است كه در مرتبه اوليه براي تزيين و يابه عنوان حيوان خانگي رويش داده ميگردد . اردك كال مشابه به بعضا از نژادهاي اردك ديگر هستند، ولي كوچك‌ تر مي‌باشند . در مقدمه از اردك كال استعمال مي‌شد، جايي كه صداي خودشان، اردك وحشي را به سمت تفنگ‌هاي شكارچيان جذب مي‌كردند . اين شيوه تقريباً به‌طور كامل بافرا خواني سيستم اردك تصنعي و مصنوعي جايگزين شده‌ هست و اردك كال در رتبه اوليه به تيتر حيوان خانگي نگهداري مي شوند .
نژاد خاكي كمپبل (Khaki Campbell) يك اردك خاكي كمپل قرار گرفته بر روي يك پا اين نژاد در حوالي سال ۱۹۰۰ ميلادي به وسيلهٔ خانم ادل كمپبل (Adele Campbell)، از تلاقي نژاد دونده هندي با برخي نژادهاي محلي انگليسي، در انگلستان به وجود آمد و به اين نژاد خاكي كمپبل (Khaki Campbell) هم ميگويند . نژاد كمپبل اردكي با جثه كوچك و تخمگذاري ممتاز مي باشد كه قادر است ساليانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ عدد تخم بگذارد . رنگ پوسته تخم آن سپيد و وزن آن در حدود ۸۰ گرم ميباشد . اين نژاد معمولاً به رنگ قهوه اي روشن مي باشد البته رنگ‌هاي سياه و سفيد آن هم وجود داراست . نژاد كمپبل نژادي جسور و پرانرژي بوده و چراكننده‌اي ممتاز ميباشد .
سر و گردن اردك نر را پرهايي به رنگ برنز سبزفام پوشانده و بقيه قسمت‌هاي تن را پرهاي قهوه‌اي و خاكستري فام فرا گرفته‌است . پاهاي آن رنگ زرد و تقريبا بلند ميباشد . بدن آن كشيده و سينه پهن و برجسته‌اي دارااست . منقار سبز تيره متمايل به قهوه‌اي است . وزن اردك نر دربين ۵/۲ تا ۳ كيلوگرم و وزن اردك ماده ۲ تا ۵/۲ كيلوگرم هست .
نژاد سرسبز يا مالارد (Mallard) نوشتار اصلي: اردك سرسبز اردك سرسبز نر پرندهٔ نر سر سبز رنگ و براق، طوق گردني باريك و سفيد، سينه بلوطي رنگ، سطح پشتي و شكمي خاكستري، دم سپيد با شاهپرهاي وسطي سياه و برگشته، و منقاري زرد رنگ دارااست . پرنده ماده قهوه اي خال خالي هست با منقار تقريباً قهوه اي كه اكثر زمان ها در طرفين نارنجي رنگ رنگ مي باشد . آينه بالي در هردو جنس به رنگ بنفش و محدود به دو خط سفيد ميباشد كه در پرواز به خير و خوبي چشم مي‌شود . پاهايش نارنجي رنگ است . پرنده نر در بازه تو لك شبيه ماده البته پر رنگ خيس مي‌باشد با آينه روشن‌تر، تارك برجسته تر، سينه خرمايي و منقار زرد رنگ رنگ . تفاوت ماده كله سبز با با ماده اردك ارده اي در ميزان بزرگتر، پروبال قهوه اي تر، آينه بال و پر بنفش رنگ و تيزي كمتر نوك بال ميباشد و بدن آن در حالت نشسته عمده در آب فرومي‌رود . از فيلوش ماده با رمز و منقار درشت، گردن ضخيم‌تر، خط سپيد در دو طرف آينه بالي ودم كوتاه‌تر و سفيد قابل تشخيص است، و از نوك پهن ماده با اندازه بزرگتر، منقار خيلي كوچكتر و گردن درازتر گشوده شناخته مي گردد . پرواز كله سبز پرسرعت و با بال زدن‌هاي ناچيز دامنه يار مي باشد و مي تواند يكباره از سطح آب برخيزد .

نژادهاي اردك نژادهاي زيادي از اردك اهلي در دنيا وجود داراست كه اين نژادها به گروه‌هاي گوشتي، تخمگذار، دو منظوره و دكوري تقسيم مي‌شوند و در اين‌جا به معرفي اين نژادها مي‌پردازيم:
محتويات ۱ نژاد سفيد يا اين كه پكني (Pekin) ۲ نژاد روئن (Rouen) ۳ نژاد ايلسبوري (Aylesbury) ۴ نژاد آنكونا (Ancona) ۵ نژاد خالدار استراليايي (Australian Spotted) ۶ نژاد هند شرقي سياه (Black East Indies) ۷ نژاد اورپينگتون (Orpington) ۸ نژاد كال (Call) ۹ نژاد خاكي كمپبل (Khaki Campbell) ۱۰ نژاد سرسبز يا اين كه مالارد (Mallard) ۱۱ منابع نژاد سفيد يا اين كه پكني (Pekin) نوشتار اصلي: اردك سفيد پكني ماده و جوجه اردك هايش منشأ اين نژاد سرزمين چين هست و اولين توشه در سال ۱۸۷۳ به عنوان يك نژاد معين معرفي شده است و در حالا حاضر اكثر مزارع رويش اردك گوشتي در ايالات متحده از اين نژاد استعمال مي كنند . وزن اردك نر بالغ در حدود ۴ تا ۵/۴ كيلوگرم و اردك ماده بالغ ۶/۳ تا ۴ كيلوگرم مي‌باشد .
اين نژاد تخم‌گذار نيكي هم مي‌باشد به‌طوري‌كه ساليانه در ميان ۱۵۰ تا ۱۸۰ عدد تخم ميگذارد و وزن هر يك عدد تخم آن در حدود ۸۵ گرم بوده و رنگ پوسته آن سفيد كرمي يا اين كه سبز فام است . اين نژاد داراي بدني كشيده و سينه‌اي پهن بوده و رنگ آن سفيد كرمي و رنگ پوست آن زردرنگ و رنگ منقار و پاها پرتقالي مي باشد .
وجه تمايز اردك نر از ماده، وجود دو پر كوچك تابيده در منتهاي اليه دم مي باشد . امتداد تن از شانه به طرف پشت، شيب دار بوده و در حقيقت قسمت انتهايي تن ودم نزديك زمين قرار گرفته‌است . اين روش ساختمان بدن و همچنين شيوه رويه رفتن، پرنده را مشابه به پنگوئن‌ها مي‌سازد . روش ساختمان بدن سبب ساز شده است كه حيوان نتواند به سادگي بر روي زمين جفتگيري نمايد از اين رو براي جفتگيري مي بايست به آب برود . دستگاه جوجه كشي
بهترين سن براي عرضه در بازار سن ۸ تا ۱۲ هفتگي مي‌باشد و در اين سن وزن اردك در بين ۲ تا ۳ كيلوگرم خواهد بود، و پس از آن به تدريج از كيفيت گوشت كاسته مي شود . اين نژاد آرام بوده و حالت محيطي را به نيكي تحمل ميكند و در مقايسه با بقيه نژادها از بال و پر كوچك‌تري برخوردار مي باشد و زيباتر به حيث ميرسد . مرغابي ماده عشق و علاقه چنداني به خوابيدن بر روي تخم‌هايش ندارد .
نژاد روئن (Rouen) يك اردك روئن ماده منشأ اين نژاد روان در ايالت نرماندي فرانسه مي باشد كه اسم نژاد نيز از اسم آن گرفته شده‌است و اين نژاد تا حدودي مشابه نژاد پكني است . اين نژاد در اصل از نژاد اردك وحشي مالارد منشعب شده و اردك نر آن داراي بال و پرهاي زيباي آبي و سبز و سياه ميباشد و در لابلاي آن خطوطي سفيد قرار دارا هستند . وزن اردك نر در حدود ۵/۴ كيلوگرم و وزن اردك ماده ۴ كيلوگرم ميباشد . از لحاظ رنگ، نر و ماده در اين نژاد اختلاف دارا‌هستند و رنگ نرها زيباتر از رنگ ماده‌ها مي باشد . جثه نرها هم از جثه ماده‌ها بزرگ‌تر ميباشد . رنگ اردك ماده سفيد و قهوه‌اي شفاف هست و پاها و منقار به رنگ پرتقالي و پوست به رنگ زرد رنگ مي باشد و اردك ماده آن عشق و علاقه چنداني به خوابيدن بر روي تخم‌هايش ندارد . ماده اردك‌ها ساليانه ۸۰ عدد تخم ميگذارند كه رنگ پوسته تخم خاكستري آبي‌فام تا سبز است . گوشت شان بسيار لذيذ و خوش‌خوراك هست . نژاد روئن تا حدي نظير نژاد مالارد مي باشد .
نژاد ايلسبوري (Aylesbury) اردك ايلسبوري نر اردكي تنبل و سنگين‌وزن از اردك‌هاي نژاد گوشتي مي باشد كه منشأ آن دره ايلسبوري در حومه شهر لندن در انگليس است، و وزن اردك نر آن در حدود ۵/۴ كيلوگرم و وزن اردك ماده در حدود ۴ كيلوگرم است . اين نژاد براي ساخت گوشت مطلوب مي‌باشد . اردك ايلسبوري منقاري بلند، راست و به رنگ سپيد صورتي فام، و پاهاي پرتقالي رنگ دارد و بر مغاير رنگ پوست بقيه نژادهاي اردك كه معمولاً زردرنگ هست رنگ پوست اردك ايلسبوري سپيد مي باشد . ميزان توليد تخم آن ساليانه در حدود يكصد عدد تخم مي‌باشد .
نژاد آنكونا (Ancona) دسته اي از چند اردك آنكونا اين اردك جزء نژادهاي گوشتي ميباشد و معمولاً جوجه‌هاي آن به رنگ شكلاتي و سفيد و اردك‌هاي بالغ به رنگ سياه و سفيد‌اند . سر و گردن و سينه معمولاً به رنگ سپيد و باقي اجزاي بدن به رنگ سياه هست . گفته شده‌است كه آنكونا ها در اوايل قرن بيستم در انگلستان توسعه و گسترش يافت، البته تا سال ۱۹۸۴ در در ايالات متحده در دسترس كمبود .
نژاد خالدار استراليايي (Australian Spotted) اين نژاد در سال ۱۹۲۰ ميلادي در ايالات متحده به وجود آمد و در سال ۱۹۲۸ براي اولين توشه به نمايش گذارده شد، اين نژاد از تلاقي نژادهاي مالارد، دم دراز وكال و بعضا نژادهاي خالدار از گله‌هاي اردك وحشي استراليايي به وجود آمد . مقدار جثه اين اردك‌ها حد واسطي در بين مدل مالارد نوك دراز و دسته كال نوك كوتاه است . وزن اردك نر آن يك كيلو تا ۲/۱ كيلوگرم و اردك ماده في مابين ۸۷۰ گرم تا ۱۰۵۷ گرم مي باشد .
اين نژاد از حيث رنگ واريته‌هاي مختلفي نظير: راز سبز، رمز آبي رنگ و رمز نقره‌اي دارااست . اردك خالدار استراليايي تخم‌گذار عالي و مادري ممتاز ميباشد . جوجه اردك‌هاي فراوان فرز و چالاكي داراست و از حيث اقتدار پرواز همانند نژاد كال (Call) پرندگاني حاذق ميباشند .
نژاد هند شرقي سياه (Black East Indies) يك هند شرقي سياه در باغ وحش تابور رنگ رنگين‌كماني پرهاي سبز – سياه اين اردك دوچندان زيبا مي‌باشد و كمتر در بقيه طيوران اهلي يافت مي شود و تنها احتمال دارد بتوان همانند آن را در نژاد كايوگا (Cayuga) مشاهده كرد . اين نژاد مقداري بزرگ‌تر و بامزه تر از نژاد كال (Call) مي باشد . يك‌سري از اردك‌هاي ماده اين نژاد به رنگ سفيد هم چشم مي‌شوند، البته اين اردك‌ها هميشه جوجه‌هاي سياه يكدست ساخت مي‌نمايند .
از گفتني‌هاي جذاب اين نژاد تغيير تحول رنگ تخم‌هاي آن است، به‌طوري‌كه رنگ تخم‌هاي آن در مقدمه فصل تخمگذاري به رنگ سياه يا خاكستري تيره مي باشد و بعد ها در وسط مدت تخمگذاري به تدريج رنگ پوسته تخم آن تغيير‌و تحول كرده و به رنگ خاكستري واضح يا آبي رنگ در مي آيد .
نژاد اورپينگتون (Orpington) يك متاع زن در هان پارك، كاليفرنيا اين نژاد، نژادي دو منظوره‌است كه به وسيله شخصي به نام ويليام كوك (William W . Cook) از تلاقي نژادهاي روئن، ايلسبوري و دونده هندي، در حيطه اورپينگتون انگلستان به وجود آمد و بعد ها در سال ۱۹۰۰ ميلادي به آمريكا برده شد . در حقيقت نژاد اورپينگتون در پنج جور ديده مي شود كه اين پنج دسته عبارتند از: زرد، آبي، نقره‌اي، سياه و شكلاتي . البته امروزه صرفا جور زرد آن مرسوم ميباشد . اين نژاد را در شمال ايالات متحده اردك زردرنگ Buff Duck مي‌نامند، البته در سرزميني كه به وجود آمده يعني در انگلستان، كماكان آن را با نام اورپينگتون مي شناسند . اردك ماده ساليانه در حدود ۱۸۰ عدد تخم با پوسته سفيد يا اين كه سپيد سايه دار ايجاد مي نمايد .
نژاد كال (Call) يك اردك كال نر اين نژاد در انگلستان به وجود آمده و به رنگ‌هاي مختلف: سفيد، قهوه‌اي، خاكستري، سبز و خالدار ديده مي گردد . تن آن خيلي كوچك و توده و گونه مي باشد . قالب و فرم بدن مشابه به نژاد پكني مي باشد اما سر پهن‌تر و حجيم خيس مي باشد . رنگ آن خاكستري ميباشد . اردك كال نوعي از اردك اهلي است كه در مرتبه اوليه براي تزيين و يابه عنوان حيوان خانگي رويش داده ميگردد . اردك كال مشابه به بعضا از نژادهاي اردك ديگر هستند، ولي كوچك‌ تر مي‌باشند . در مقدمه از اردك كال استعمال مي‌شد، جايي كه صداي خودشان، اردك وحشي را به سمت تفنگ‌هاي شكارچيان جذب مي‌كردند . اين شيوه تقريباً به‌طور كامل بافرا خواني سيستم اردك تصنعي و مصنوعي جايگزين شده‌ هست و اردك كال در رتبه اوليه به تيتر حيوان خانگي نگهداري مي شوند .
نژاد خاكي كمپبل (Khaki Campbell) يك اردك خاكي كمپل قرار گرفته بر روي يك پا اين نژاد در حوالي سال ۱۹۰۰ ميلادي به وسيلهٔ خانم ادل كمپبل (Adele Campbell)، از تلاقي نژاد دونده هندي با برخي نژادهاي محلي انگليسي، در انگلستان به وجود آمد و به اين نژاد خاكي كمپبل (Khaki Campbell) هم ميگويند . نژاد كمپبل اردكي با جثه كوچك و تخمگذاري ممتاز مي باشد كه قادر است ساليانه ۲۰۰ تا ۲۵۰ عدد تخم بگذارد . رنگ پوسته تخم آن سپيد و وزن آن در حدود ۸۰ گرم ميباشد . اين نژاد معمولاً به رنگ قهوه اي روشن مي باشد البته رنگ‌هاي سياه و سفيد آن هم وجود داراست . نژاد كمپبل نژادي جسور و پرانرژي بوده و چراكننده‌اي ممتاز ميباشد .
سر و گردن اردك نر را پرهايي به رنگ برنز سبزفام پوشانده و بقيه قسمت‌هاي تن را پرهاي قهوه‌اي و خاكستري فام فرا گرفته‌است . پاهاي آن رنگ زرد و تقريبا بلند ميباشد . بدن آن كشيده و سينه پهن و برجسته‌اي دارااست . منقار سبز تيره متمايل به قهوه‌اي است . وزن اردك نر دربين ۵/۲ تا ۳ كيلوگرم و وزن اردك ماده ۲ تا ۵/۲ كيلوگرم هست .
نژاد سرسبز يا مالارد (Mallard) نوشتار اصلي: اردك سرسبز اردك سرسبز نر پرندهٔ نر سر سبز رنگ و براق، طوق گردني باريك و سفيد، سينه بلوطي رنگ، سطح پشتي و شكمي خاكستري، دم سپيد با شاهپرهاي وسطي سياه و برگشته، و منقاري زرد رنگ دارااست . پرنده ماده قهوه اي خال خالي هست با منقار تقريباً قهوه اي كه اكثر زمان ها در طرفين نارنجي رنگ رنگ مي باشد . آينه بالي در هردو جنس به رنگ بنفش و محدود به دو خط سفيد ميباشد كه در پرواز به خير و خوبي چشم مي‌شود . پاهايش نارنجي رنگ است . پرنده نر در بازه تو لك شبيه ماده البته پر رنگ خيس مي‌باشد با آينه روشن‌تر، تارك برجسته تر، سينه خرمايي و منقار زرد رنگ رنگ . تفاوت ماده كله سبز با با ماده اردك ارده اي در ميزان بزرگتر، پروبال قهوه اي تر، آينه بال و پر بنفش رنگ و تيزي كمتر نوك بال ميباشد و بدن آن در حالت نشسته عمده در آب فرومي‌رود . از فيلوش ماده با رمز و منقار درشت، گردن ضخيم‌تر، خط سپيد در دو طرف آينه بالي ودم كوتاه‌تر و سفيد قابل تشخيص است، و از نوك پهن ماده با اندازه بزرگتر، منقار خيلي كوچكتر و گردن درازتر گشوده شناخته مي گردد . پرواز كله سبز پرسرعت و با بال زدن‌هاي ناچيز دامنه يار مي باشد و مي تواند يكباره از سطح آب برخيزد .