سكو بندي كيفيت گوشت مرغ ، راهي به سوي صادرات رويش روز افزون جمعيت انساني وبه تبع آن مصرف غذاهاي پروتيين دار امري غير قابل اجتناب مي باشد به همين دليل انسان مادام به تفكر روشهاي نوين توليد غذاي سلامت به خصوص پروتيين مسئله نياز بوده كه در اين مسير با سختي ها گوناگوني برخورد داشته هست . امروزه توليد گوشت مرغ در كشورهاي پيشرفته كاملا به صورت صنعتي و مكانيزه رخ مي گيرد و ديگر روشهاي سنتي از چرخه ساخت به تحميل حذف گرديده و يا در حال خروج مي باشند . توليد صنعتي بر مبنا اصول علمي تازه مستضعف سرمايه گذاري هدفمند در اين بخش بوده تا بضاعت و توان بازدهي معنا داري از توليد مرغ فراهم گردد .
از آنجاييكه اساسا ايجاد و پرورش مرغ در ايران مبناي سليقه اي داشته وبيشتر بر شالوده تجربيات ترقي داشته مي باشد ، تا حدود قابل توجهي از تكنولوژي روز عالم جا باقيمانده ميباشد .به طور نمونه با يك نگرش علمي به ظواهر يك واحد مرغداري كهن به آساني مي بضاعت و توان ادراك نمود كه ساخت مرغ با مفهوم صنعتي و استاندارد در حدي كه بتواند راهي به سوي صادرات هم داشته باشد، تقريبا قابليت و امكان ناپذير ميباشد . با اين وجود در اكنون حاضرايران جايگاه دهم ايجاد مرغ گوشتي جهان را به خويش اختصاص داده ميباشد كه ولي اين مقدار از ايجاد به برهان عدم كيفيت مناسب جنس و عدم تفكيك {درجه بندي كيفيت } آن و همچنين قيمت غيرقابل رقابت ، آنچنان راهي به سوي صادرات نيافته است . اين قضيه بر كسي پوشيده نمي باشد كه هر چه مكانيسم هاي توسعه يافته در يك واحد توليدي امروزي خيس باشد ، توليد وكنترل ،با مدير بالاتري فيس مي پذيرد . به طور مثال تالار هايي كه در چند سال اخير از حالت سيستم باز { پنجره دار } به سيستم بسته {بدون پنجره} تغيير تحول صورت يافته اند و هچنين به سيستم هاي سرمايشي و گرمايشي مطلوبتري مجهز شده اند از نتايج بهتري از لحاظ رشد و صرفه جويي در هزينه ها دست يافته اند .ولي به لحاظ مي رسد شيوه حل تشويقي براي ايجاد كنندگان به سوي مكانيزه و صنعتي شدن همان ارزش نهايي مال و گوشت مرغ مي باشد . از آنجاييكه بها گذاري توليدات اين صنعت عظيم در تمام واحد هاي توليدي كشور به يك نرخ و صرفا بر شالوده وزن آخري مرغ زنده و فاكتور عرضه وتقاضا در جامعه انجام مي گيرد ، آن نوع از توليد كنندگاني كه در طول عصر رشد با صرف هزينه هاي اثبات و متغير متفاوت در كارها كنترل تغذيه با شايسته ترين كيفيت دان ومصرف كمترين آنتي بيوتيك ها توليد مرغ با كيفيت بالا راداشته اند در كنار توليد كنندگاني قرار خواهند گرفت كه حاضر نيستند متاع آخري را به هيچ عنوان به مصرف خود يا اين كه خانواده شان برسانند و يا ساخت كننده اي كه دراوايل عصر رويش تنها از يك آنتي بيوتيك بي آلايش ومجاز استفاده نموده وكليه موازين بهداشتي و اصول رويش علمي را رعايت كرده با مرغداري كه از روز اول تا كشتار بي وقفه از مصرف هيچ آنتي بيوتيكي دريغ نكرده ،در يك مرتبه قرار مي گيرند وهمينگونه از لحاظ تغذيه هم ، حياتي نميباشد كه ساخت كننده با چه ماده مغذي يا غير مغذي مرغ را به وزن كشتار برساند و بي استدلال نميباشد كه مرغ در بازار مصرف گاها لبريز چرب است ويا بوي نا مطبوع دارااست ويا داراي ظواهر ،رنگ،و طعم نا مطلوبي مي باشدوبه خصوص به تازگي كه ترس از مانده هاي آنتي بيوتيكي به يك معضل گران قدر براي جامعه تبديل گرديده است . تا زمانيكه كه هيچ اختلاف قيمتي في مابين توليدات اين دو مجموعه نباشد ،هم دستمزد ساخت كننده ضايع شده وهم مصرف كننده ،به علاوه هيچگونه تشويق و هدف اي نيز براي تغيير و تحول روند ساخت خوبتر صورت نخواهد گرفت . امروزه براي تحليل كليه كالاهاي مصرفي در كشورهاي توسعه يافته دنيا سكو بندي كيفيت جنس فيس مي گيرد و كليه فاكتورهاي متاع ايجاد شده را بر طبق استاندارد به رويت مصرف كننده مي رسانند .اين در حاليست كه جديدا توليد مرغ فارغ از آنتي بيوتيك مدتي است در دستور عمل دولت و بخش خصوصي قرار گرفته تا برآورد توليد چنين محصولي مورد مطالعه قرار گيرد . در اينجا مي بايست پرسيد كه آيا با وجود مانع ها بسيار سخت وسختگيرانه جهت رويش مرغ فارغ از انتي بيوتيك ،توليد كننده تا چه حد از خويش هدف و تمايل نشان مي دهد ؟ توليد مرغ تماما سواي آنتي بيوتيك { علي الخصوص در وزن بالا كه قضيه استقبال مصرف كننده ايراني مي باشد} از عهده اكثريت مرغداران بيرون بوده وبا امكانات و تاسيسات جانور در مرغداريها و موقعيت فعلي از لحاظ حضور و شيوع بيماريهاي متنوع دارنده محدويت بسيار متعددي هست به علاوه قيمت در حيث گرفته گرديده درحال حاضربراي ايجاد كننده اين فراورده مقرون به صرفه نمي باشد . پس آيا خوبتر نمي باشد جايگاهي براي جايگاه بندي كيفيت گوشت مرغ بر مبنا باقيمانده هاي آنتي بيوتيكي و . . .وميزان چربي وكيفيت كلي كالا در حيث گرفته شود تا بر اين اساس امتياز بندي و قيمت گذاري رخ گيرد تا هم توليدكننده و نيز مصرف كننده از حقوق مشخصي برخوردار باشند ؟ اما اجراي چنين برنامه اي در مرحله بزرگ مستلزم مديريت ،برنامه ريزي وسرمايه گذاري هدفمند در جهت تاسيس مراكز وآزمايشگاههاي در اختيار گرفتن كيفي گوشت مرغ مي باشد كه پايين نظر كارشناسان كارشناس در اين بخش سازمان شود تا علاوه بر اشتغال زايي و بكارگيري كارشناسان و مجريان در بخش در اختيار گرفتن كيفي ، ايجاد كنندگان هم به سوي ساخت خوب تر براي مصرف كنندگان داخل وخارج از مرزوبوم قدم بردارند و با توليد رقابت سالم در فرمان ايجاد مورد براي صادرات اضافي بر مصرف نيز آماده گردد .
سكو بندي كيفيت گوشت مرغ ، راهي به سوي صادرات رويش روز افزون جمعيت انساني وبه تبع آن مصرف غذاهاي پروتيين دار امري غير قابل اجتناب مي باشد به همين دليل انسان مادام به تفكر روشهاي نوين توليد غذاي سلامت به خصوص پروتيين مسئله نياز بوده كه در اين مسير با سختي ها گوناگوني برخورد داشته هست . امروزه توليد گوشت مرغ در كشورهاي پيشرفته كاملا به صورت صنعتي و مكانيزه رخ مي گيرد و ديگر روشهاي سنتي از چرخه ساخت به تحميل حذف گرديده و يا در حال خروج مي باشند . توليد صنعتي بر مبنا اصول علمي تازه مستضعف سرمايه گذاري هدفمند در اين بخش بوده تا بضاعت و توان بازدهي معنا داري از توليد مرغ فراهم گردد .
از آنجاييكه اساسا ايجاد و پرورش مرغ در ايران مبناي سليقه اي داشته وبيشتر بر شالوده تجربيات ترقي داشته مي باشد ، تا حدود قابل توجهي از تكنولوژي روز عالم جا باقيمانده ميباشد .به طور نمونه با يك نگرش علمي به ظواهر يك واحد مرغداري كهن به آساني مي بضاعت و توان ادراك نمود كه ساخت مرغ با مفهوم صنعتي و استاندارد در حدي كه بتواند راهي به سوي صادرات هم داشته باشد، تقريبا قابليت و امكان ناپذير ميباشد . با اين وجود در اكنون حاضرايران جايگاه دهم ايجاد مرغ گوشتي جهان را به خويش اختصاص داده ميباشد كه ولي اين مقدار از ايجاد به برهان عدم كيفيت مناسب جنس و عدم تفكيك {درجه بندي كيفيت } آن و همچنين قيمت غيرقابل رقابت ، آنچنان راهي به سوي صادرات نيافته است . اين قضيه بر كسي پوشيده نمي باشد كه هر چه مكانيسم هاي توسعه يافته در يك واحد توليدي امروزي خيس باشد ، توليد وكنترل ،با مدير بالاتري فيس مي پذيرد . به طور مثال تالار هايي كه در چند سال اخير از حالت سيستم باز { پنجره دار } به سيستم بسته {بدون پنجره} تغيير تحول صورت يافته اند و هچنين به سيستم هاي سرمايشي و گرمايشي مطلوبتري مجهز شده اند از نتايج بهتري از لحاظ رشد و صرفه جويي در هزينه ها دست يافته اند .ولي به لحاظ مي رسد شيوه حل تشويقي براي ايجاد كنندگان به سوي مكانيزه و صنعتي شدن همان ارزش نهايي مال و گوشت مرغ مي باشد . از آنجاييكه بها گذاري توليدات اين صنعت عظيم در تمام واحد هاي توليدي كشور به يك نرخ و صرفا بر شالوده وزن آخري مرغ زنده و فاكتور عرضه وتقاضا در جامعه انجام مي گيرد ، آن نوع از توليد كنندگاني كه در طول عصر رشد با صرف هزينه هاي اثبات و متغير متفاوت در كارها كنترل تغذيه با شايسته ترين كيفيت دان ومصرف كمترين آنتي بيوتيك ها توليد مرغ با كيفيت بالا راداشته اند در كنار توليد كنندگاني قرار خواهند گرفت كه حاضر نيستند متاع آخري را به هيچ عنوان به مصرف خود يا اين كه خانواده شان برسانند و يا ساخت كننده اي كه دراوايل عصر رويش تنها از يك آنتي بيوتيك بي آلايش ومجاز استفاده نموده وكليه موازين بهداشتي و اصول رويش علمي را رعايت كرده با مرغداري كه از روز اول تا كشتار بي وقفه از مصرف هيچ آنتي بيوتيكي دريغ نكرده ،در يك مرتبه قرار مي گيرند وهمينگونه از لحاظ تغذيه هم ، حياتي نميباشد كه ساخت كننده با چه ماده مغذي يا غير مغذي مرغ را به وزن كشتار برساند و بي استدلال نميباشد كه مرغ در بازار مصرف گاها لبريز چرب است ويا بوي نا مطبوع دارااست ويا داراي ظواهر ،رنگ،و طعم نا مطلوبي مي باشدوبه خصوص به تازگي كه ترس از مانده هاي آنتي بيوتيكي به يك معضل گران قدر براي جامعه تبديل گرديده است . تا زمانيكه كه هيچ اختلاف قيمتي في مابين توليدات اين دو مجموعه نباشد ،هم دستمزد ساخت كننده ضايع شده وهم مصرف كننده ،به علاوه هيچگونه تشويق و هدف اي نيز براي تغيير و تحول روند ساخت خوبتر صورت نخواهد گرفت . امروزه براي تحليل كليه كالاهاي مصرفي در كشورهاي توسعه يافته دنيا سكو بندي كيفيت جنس فيس مي گيرد و كليه فاكتورهاي متاع ايجاد شده را بر طبق استاندارد به رويت مصرف كننده مي رسانند .اين در حاليست كه جديدا توليد مرغ فارغ از آنتي بيوتيك مدتي است در دستور عمل دولت و بخش خصوصي قرار گرفته تا برآورد توليد چنين محصولي مورد مطالعه قرار گيرد . در اينجا مي بايست پرسيد كه آيا با وجود مانع ها بسيار سخت وسختگيرانه جهت رويش مرغ فارغ از انتي بيوتيك ،توليد كننده تا چه حد از خويش هدف و تمايل نشان مي دهد ؟ توليد مرغ تماما سواي آنتي بيوتيك { علي الخصوص در وزن بالا كه قضيه استقبال مصرف كننده ايراني مي باشد} از عهده اكثريت مرغداران بيرون بوده وبا امكانات و تاسيسات جانور در مرغداريها و موقعيت فعلي از لحاظ حضور و شيوع بيماريهاي متنوع دارنده محدويت بسيار متعددي هست به علاوه قيمت در حيث گرفته گرديده درحال حاضربراي ايجاد كننده اين فراورده مقرون به صرفه نمي باشد . پس آيا خوبتر نمي باشد جايگاهي براي جايگاه بندي كيفيت گوشت مرغ بر مبنا باقيمانده هاي آنتي بيوتيكي و . . .وميزان چربي وكيفيت كلي كالا در حيث گرفته شود تا بر اين اساس امتياز بندي و قيمت گذاري رخ گيرد تا هم توليدكننده و نيز مصرف كننده از حقوق مشخصي برخوردار باشند ؟ اما اجراي چنين برنامه اي در مرحله بزرگ مستلزم مديريت ،برنامه ريزي وسرمايه گذاري هدفمند در جهت تاسيس مراكز وآزمايشگاههاي در اختيار گرفتن كيفي گوشت مرغ مي باشد كه پايين نظر كارشناسان كارشناس در اين بخش سازمان شود تا علاوه بر اشتغال زايي و بكارگيري كارشناسان و مجريان در بخش در اختيار گرفتن كيفي ، ايجاد كنندگان هم به سوي ساخت خوب تر براي مصرف كنندگان داخل وخارج از مرزوبوم قدم بردارند و با توليد رقابت سالم در فرمان ايجاد مورد براي صادرات اضافي بر مصرف نيز آماده گردد .
مديريت سيستم آبخوري نيپل